Warszawska Opera Kameralna

Warszawska Opera Kameralna została założona w 1961 roku przez Stefana Sutkowskiego późniejszego wieloletniego dyrektora naczelnego i artystycznego, Joannę i Jana Kulmów, Zofię Wierchowicz, Andrzeja Sadowskiego i Juliusza Borzyma. Pierwszą premierą sceniczną tego zespołu była La serva padrona G.B. Pergolesiego, wykonana 4 września (według innych źródeł 12 września) 1961 r.



15 października 1986 r. Warszawska Opera Kameralna przeniosła się do własnego teatru przy Al. Solidarności. Jest to zabytkowy budynek z 1775 r. o stylowym, kameralnym wnętrzu, był poprzednio siedzibą Studenckiego Teatru Satyryków STS. Budynek teatru wpisany został do rejestru zabytków miasta Warszawy.

Repertuar Warszawskiej Opery Kameralnej prezentuje dużą liczbę zróżnicowanych stylów muzycznych i form dzieł: od średniowiecznych misteriów, poprzez opery wczesnego i późnego baroku, opery klasyczne, XVIII-wieczne pantomimy, opery Rossiniego, Donizettiego, a także sceniczne dzieła współczesne.


Warszawska Opera Kameralna znana jest z organizowanego co roku, począwszy od roku 1991, Festiwalu Mozartowskiego. Ma w repertuarze wszystkie dzieła sceniczne Wolfganga Amadeusa Mozarta. Organizuje również festiwal Gioacchina Rossiniego i Claudia Monteverdiego oraz Festiwal Oper Staropolskich. Mimo że specjalizuje się w muzyce dawnej, wystawiane są w niej również współczesne dzieła polskie.

Dyrektorem Warszawskiej Opery Kameralnej jest Alicja Węgorzewska-Whiskerd.